NIEMCY – Opodatkowanie w Niemczech
Nasi polskojęzyczni specjaliści wspomogą Państwa w rozliczeniach podatkowych na gruncie niemieckich przepisów podatkowych.
Poniżej przedstawiamy Państwu kompleksowy opis podstawowych podatków, z którymi stykają się przedsiębiorcy prowadzący działalność w Niemczech lub osoby fizyczne mieszkające i/lub wykonujące pracę w tym kraju. Niniejszy opis nie stanowi usługi doradztwa podatkowego – w celu identyfikacji zobowiązania podatkowego – prosimy o kontakt z naszym ekspertem.
Ze względu na przedmiot opodatkowania wyróżnia się następujące podatki:
I. Podatki obrotowe (niem. Verkehrssteuer) – grupa podatków, które związane są z przeniesieniem własności dóbr (np. sprzedaż towarów) lub powstają w drodze dokonywania czynności prawnych (np. świadczenie usług). Są to między innymi:
1. Podatek od towarów i usług (niem. Umsatzsteuer) – pobierany na podstawie ustawy z dnia 26 listopada 1979 r. o podatku od towarów i usług (niem. Umsatzsteuergesetz). Obowiązek podatkowy powstaje między innymi w sytuacji świadczenia usług lub dostawy towarów na terytorium kraju lub w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. W Niemczech podstawowa stawka podatku VAT wynosi 19% podstawy opodatkowania.
2. Podatek z tytułu nabycia gruntu (niem. Grunderwerbssteuer) – pobierany na podstawie ustawy z dnia 26 lutego 1997 r. o podatku z tytułu zakupu gruntu (niem. Grunderwerbsteuergesetz). Obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu nieruchomości i wynosi zależnie od miejsca położenia nieruchomości od 3,5% do 6,5% podstawy opodatkowania.
3. Podatek od ubezpieczeń (niem. Versicherungssteuer) – pobierany na podstawie ustawy z dnia 8 kwietnia 1992 r. o podatku od ubezpieczeń (niem. Versicherungssteuergesetz). Przedmiotem opodatkowania są premie oraz składki wynikające z niektórych umów ubezpieczeniowych.
II. Podatki konsumpcyjne (niem. Verbrauchsteuer) – grupa podatków pośrednich, które związane są z użytkowaniem pewnych dóbr. Są to między innymi:
1. Podatek od piwa (niem. Biersteuer) – pobierany na podstawie ustawy z dnia 15 lipca 2009 r. o podatku od piwa (niem. Biersteuergesetz). Zgodnie z nazwą, przedmiotem opodatkowania jest piwo, a wysokość stawki podatkowej uzależniona jest od składu produktu.
2. Podatek od wyrobów spirytusowych (niem. Branntweinsteuer) – pobierany na podstawie ustawy z dnia 8 kwietnia 1922 r. dotyczącej monopolu na wyroby spirytusowe (niem. Brandweinmonopolgesetz). Przedmiotem opodatkowania jest nabycie wyrobów spirytusowych (na terenie Niemiec) w celu ich spożycia.
III. Podatki majątkowe (niem. Besitzsteuer), które dzielą się na dwie grupy:
III.1. Podatki dochodowe (niem. Erstragssteuer) – grupa podatków związanych z dochodem uzyskanym m.in. z tytułu pracy, z tutułu zbycia dóbr, a także uzyskania dochodów z prowadzonej działalności. Są to między innymi:
1. Podatek dochodowy od osób fizycznych (niem. Einkommenssteuer) – pobierany na podstawie ustawy z dnia 8 października 2009 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (niem. Einkommenssteuergesetz).Przedmiotem opodatkowania jest dochód osób fizycznych, powstały ze źródeł opisanych w ustawie, m.in. z pracy lub najmu.
2. Podatek od wynagrodzenia (niem. Lohnsteur) – pobierany na podstawie wspomnianej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczy dochodów uzyskanych niesamodzielnej pracy (niem. unselbständige Arbeit), tzn. z pracy na rzecz pracodawcy (w odróżnieniu od pracy na własny rachunek – np. w formie jednoosobowej działalności gospodarczej). Na wysokość podatku wpływ ma klasa podatkowa podatnika, a także inne czynniki jak np. stan cywilny, fakt posiadania dzieci.
3. Podatek dochodowy od osób prawnych (niem. Körperschaftssteuer) – pobierany na podstawie ustawy z dnia 31 sierpnia 1976 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (niem. Körperschaftssteuergesetz). Przedmiotem opodatkowania jest dochód osób prawnych, powstały ze źródeł wskazanych w ww. ustawie (np. przychód ze sprzedaży udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością).
4. Podatek od działalności przemysłowej i handlowej (niem. Gewerbesteuer) – pobierany na podstawie ustawy z dnia 1 grudnia 1936 r. o podatku od działalności przemysłowej i handlowej (niem. Gewerbesteuergesetz). Opodatkowaniu podlega sam fakt prowadzenia działalności gospodarczej zarejestrowanej na terenie Niemiec (czy to w formie spółki kapitałowej, osobowej czy jako jednoosobowej działalności gospodarczej).
5. Dodatek solidarnościowy (niem. Solidaritätszuschlag) – pobierany na podstawie ustawy z dnia 23 czerwca 1993 r. o dodatku solidarnościowym. Przedmiotem opodatkowania jest dochód osób fizycznych oraz osób prawnych. Wysokość podatku wynosi 5,5 % podstawy opodatkowania. Podatek płacony jest w momencie zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych (w przypadku przedsiębiorców) lub potrącany miesięcznie z wynagrodzenia (w przypadku pracowników).
6. Podatek kościelny (niem. Kirchensteuer) – pobierany na podstawie ustawy o podatku kościelnym, właściwej dla każdego kraju związkowego. Podstawą opodatkowania jest dochód osób fizycznych, obowiązek obejmuje wyznawców wiar, które wymienione są w ustawach. Podatek płacony jest w momencie zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych (w przypadku przedsiębiorców) lub potrącany miesięcznie z wynagrodzenia (w przypadku pracowników).
III.2. Podatki związane z majątkiem trwałym (niem. Substanzsteuer) – grupa podatków, które odnoszą się do uzyskania lub posiadania majątku trwałego. Są to między innymi:
1. Podatek od spadków i darowizn (niem. Erbschaft– und Schenkungssteuer) – pobierany na podstawie ustawy z dnia 3 lipca 1906 r. o podatkach od spadków i darowizn (niem. Erbschafts-und Schenkungssteuergesetz). Przedmiotem opodatkowania, zgodnie z nazwą, są spadki i darowizny. Analogicznie jak w Polsce, wysokość opodatkowania zależna jest od grupy podatkowej, w której znajduje się obdarowany w stosunku do obdarowującego.
2. Podatek gruntowy (niem. Grundsteuer) – pobierany na podstawie ustawy z dnia 7 sierpnia 1973 r. o podatku gruntowym (niem. Grundsteuergesetz). Przedmiotem opodatkowania jest własność nieruchomości, przy czym wysokość stawki podatkowej zależy od jej wartości.
3. Podatek z tytułu posiadania drugiego mieszkania (niem. Zweitwohnungssteuer) – pobierany na podstawie odpowiednich ustaw, uchwalonych przez każdy kraj związkowy. Przedmiotem opodatkowania jest posiadanie drugiego miejsca zameldowania.